Słowami: Molière’a/Achmatowej/Audena/Strindberga/Eliota/Rilkego/Dickinson/Frosta/Księgi Hioba. Tak Janusz Wiśniewski opowiada odwieczny temat ludzkości, chorobę ostateczną człowieka, czyli: śmierć. Z całą pewnością nie jest to wesoła komedia o upierdliwie hipochondrycznym narcyzie. Wiśniewski proponuje wyrazistą wizję teatru i konsekwentnie ją rozwija od lat 80. poprzedniego wieku. Postacie i aktorzy tego spektaklu to tylko na pozór marionetki. W ich ruchu, słowie, gestach odnajdujemy cierpienie, strach i ból istnienia. Wielu widzów odnajduje różne nawiązania lub skojarzenia z innymi wybitnymi artystami. Są tacy, którzy widzą na scenie teatru Tadeusza Kantora, inni dostrzegają wizyjne sceny z filmów Federica Felliniego, a jeszcze inni odnajdują obrazy żywe w kinie Wojciecha Hasa. Tak czy inaczej przebogata paleta. Poruszające przedstawienie wybitnego artysty – laureata przyznawanego w Londynie operowego Oscara.

OBSADA
ARGAN – Chory z urojenia KRZYSZTOF FRANIECZEK
DRUGA ŻONA ARGANA MONIKA BOLLY
ANIELA – córka Argana z pierwszego małżeństwa PAULINA CHAPKO
MAŁA WDOWA JADWIGA SKUPNIK (gościnnie)
CUDNA WDOWA DOMINIKA FIGURSKA
PIĘKNA WDOWA AGATA SKOWROŃSKA
ŚMIERĆ W IKONIE REJENTA STANISŁAW MELSKI
ŚMIERĆ W IKONIE KARAWANIARZA SEBASTIAN RYŚ
TAJNY KOCHANEK ANIELI BŁAŻEJ MICHALSKI (gościnnie)
"MĘŻCZYZNA, KTÓREGO ZNAŁAM" BOGUSŁAW DANIELEWSKI