Polska, Polsce, Polską, w Polsce, o Polsko… Polska wymieniana na dziesiątki sposobów jest obsesją bohaterów Trans-Atlantyku i jej autora a zarazem narratora, WITOLDA GOMBROWICZA.
Powieść, jedna z najsłynniejszych w naszej literaturze XX wieku, nie powstałaby, gdyby Gombrowicz (w lipcu 1939 roku) nie wsiadł na statek „Chrobry” do Argentyny, a wysiadłszy w Buenos Aires odmówił powrotu do ojczyzny objętej wojną. Swoje przygody świeżo upieczonego emigranta opisał w książce, która do dziś jest kością niezgody między „prawdziwymi Polakami” a tymi, którzy nie widzą powodu, żeby przed Polską leżeć wyłącznie plackiem. Czy Ojczyzna – ziemia ojców – musi być dla Polaka rzeczywiście tym, co najważniejsze? A może powinno się stworzyć jakąś Synczyznę – Polskę młodej przyszłości, wyzbytą starych grzechów Polaków Sarmatów? Statek „Polska” w spektaklu Artura Tyszkiewicza od wieków zarazem płynie i stoi w miejscu. Nasza pycha i nasza małość, tromtadracja i szlachetność kręcą nim w kółko, a my na nim, aż do zawrotu głowy.

Spektakl przygotowany w roku jubileuszowym, z okazji 90 – lecia Teatru Ateneum.

WYSTĘPUJĄ:
Artur BARCIŚ, Przemysław BLUSZCZ, Tadeusz BOROWSKI, Krzysztof DRACZ, Rafał FUDALEJ,
Krzysztof GOSZTYŁA, Artur JANUSIAK, Julia KONARSKA, Wojciech MICHALAK, Bartłomiej NOWOSIELSKI, Mateusz ŁAPKA, Tomasz SCHUCHARDT, Katarzyna UCHERSKA, Dariusz WNUK