foto: mat. pras.
Mike D i Sen Dog – lider Beastie Boys i raper Cypress Hill. Urodzili się dokładnie tego samego dnia – 20 listopada 1965 roku. Z okazji ich 52. urodzin sprawdzamy, co ich łączy, a co różni.
Pochodzenie
Mike D urodził się jako Michael Diamond w Nowym Jorku, a dokładnie na Brooklynie. Ma pochodzenie żydowskie.
Z kolei Sen Dog, a właściwie Senen Reyes, przyszedł na świat na przedmieściach Hawany na Kubie. Podchodzi z biednej rodziny. Gdy miał pięć lat, jego rodzice opuścili wyspę i – jak wielu ich rodaków – uciekli do USA, gdzie zamieszkali w Los Angeles. Otrzymali amerykańskie obywatelstwo.
Początki
W 1979 roku w Nowym Jorku powstała grupa The Young Aborigines. W jej skład – oprócz Mike’a (vocal) – weszli: John Berry(gitara), Adam Yauch (bas) i Kate Schellenbach (perkusja). W 1981 formacja zmieniła nazwę na Beastie Boys, a utworzyli ją: Mike D, MCA (Yauch) i Adam „Ad-Rock” Horowitz. W tym czasie trio grało hardcore punk, dopiero w roku 1983 (pod wpływem producenta Ricka Rubina) zmieniło styl na hip hop. Pierwszym ich rapowym singlem był „Cooky Puss”.
W 1988 roku Senen Reyes (Sen Dog) założył grupę DVX (Devasting Vocal Excellence). W skład grupy, oprócz niego, wchodzili: jego brat Ulpiano Sergio Reyes (Mellow Man Ace), Louis Freese (B-Real) oraz występujący wcześniej w rapowej grupie 7A3 Lawrence Muggerud (DJ Muggs). Ekipa wykonywała utwory w języku „lingo”, będącym swoistym żargonem hiszpańsko-amerykańskim. Po tym jak Mellow Man Ace zdecydował się na karierę solową, grupa zmuszona była do zmiany nazwy. Padło na Cypress Hill od ulicy Cypress Avenue biegnącej przez dzielnicę Los Angeles – South Central.
Styl
Wychowani na takich brzmieniach, jak punk i hardcore, muzycy Beastie Boys stworzyli oryginalną, autorską wersję alternatywnego hip hopu – wszyscy członkowie grupy solidarnie komponowali, nagrywali i rymowali. Wyróżnikiem ich stylu są nierzadko psychodeliczne bity oraz oldschoolowe lub filmowe sample – jak choćby w utworze „Intergalactic”. W tekstach Mike, AMC i Ad-Rock poruszają tematy społeczne czy polityczne, ale robią to ze sporą dozą (aut)ironii.
Cypress Hill połączyli w swojej twórczości hip hop z muzyką alternatywną, funky i hardcorem. Za muzyczne podkłady o specyficznym ciężkim i „upalonym” klimacie odpowiadał DJ Muggs. A jeśli chodzi o wokale, to wysokie, nosowe rymy B-Reala kontrastują z niskim, przydymionym głosem Sen-Doga. W swoich tekstach Cypress Hill nie omijają trudnych tematów – rapują o rasizmie, przemocy w gettach, a wszystko przyprawiają ostrym humorem – jak w nieco „błazeńskim” utworze „Insane In The Brain”.
Debiut
W 1984 roku ukazał się pierwszy singiel Beastie Boys pt. „Rock Hard”, wyprodukowany przez Ricka Rubina, a zespół zaczął koncertować z takimi gwiazdami, jak: Run DMC, czy LL Cool J, a także poprzedzał występy Madonny (1985). W 1986 roku trio wydało przełomową płytę „Licensed to Ill”, która sprzedała się w ponad 5 milionach kopii. Jednocześnie krążek stał się pierwszym albumem rapowym jaki zdobył pierwsze miejsce na liście Billboardu. To właśnie z tej płyty pochodzi hit „(You Gotta) Fight for Your Right (To Party)”. Płycie towarzyszyła kontrowersyjna trasa koncertowa, w czasie której występy Beastie Boys otwierała supergrupa Public Enemy.
„Cypress Hill”, czyli debiut kalifornijskiej formacji, pojawił się na rynku w sierpniu 1991 roku. Album odniósł bardzo duży sukces – zarówno wśród krytyków muzycznych jak i słuchaczy i sympatyków hip hopu (ponad 2 mln sprzedanych egzemplarzy – podwójna platyna). Na płycie wykorzystano sample z utworów takich artystów jak Jimi Henrix, Beastie Boys (!), Suicidal Tendencies czy James Brown. Została ona również wyszczególniona w książce „1001 płyt, które musisz usłyszeć zanim umrzesz”. Z krążka wykrojone zostały 4 single: „Hand On The Pump”, „How I Could Just Kill A Man”, „Latin Lingo” i „The Phuncky Feel One/How I Could Just Kill A Man”.
Dyskografia
Beastie Boys wydali osiem płyt studyjnych: „Licensed to Ill” (1986), „Paul’s Boutique” (1989), „Check Your Head” (1992), „Ill Communication” (1994), „Hello Nasty” (1998), „To the 5 Boroughs” (2004), „The Mix-Up” (2007), „Hot Sauce Committee Part Two” (2011) oraz kilka EP-ek i składanek.
Tyle samo dużych krążków ma na koncie druga grupa: „Cypress Hill” (1991), „Black Sunday” (1993), „Cypress Hill III: Temples of Boom” (1995), „Cypress Hill IV” (1998), „Skull & Bones” (2000), „Stoned Raiders” (2001), „Till Death Do Us Part” (2004) i „Rise Up” (2010), a także płytę z remiksami i lliczne składanki.
Skok w bok
Po śmierci Adama Yaucha (4 maja 2012) Mike skupił się na produkcjach i remiksach dla innych artystów. Muzyk ma na koncie m.in. przeróbki „Bad Dancer” Yoko Ono Plastic Ono Band’s oraz pracę przy krążkach kapel: Portugal. The Man oraz Slaves.
W 2017 roku Sen Dog powołał do życia rap-metalowy zespół Powerflo. Grupę tworzą ponadto: Roy Lozano, Billy Graziadei, Christian Olde Wolbers i Fernando Schaefer. Grupa wydała niedawno swój pierwszy krążek zatytułowany po prostu „Powerflo”. Warto przypomnieć, że B-Real, kumpel Doga, nagrywa od dwóch lat i koncertuje z supergrupą Prophets Of Rage (w składzie: Tim Commerford, Tom Morello, Brad Wilk, DJ Lord i Chuck D).
Działalność pozamuzyczna
Członkowie Beastie Boys bardzo angażują się w walkę na rzecz wyzwolenia Tybetu – na koncie mają m.in. koncerty charytatywne gromadzące ogromną publiczność (m.in. San Francisco, Waszyngton), na których wystąpili tacy artyści, jak: Red Hot Chili Peppers, Rage Against The Machine, Bjork, R.E.M., Sonic Youth, Radiohead czy U2.
Członkowie Cypress Hill przez wiele lat walczyli o legalizację marihuany. M.in. w 1995 roku przyczynili się do powstania płyty „Hempilation”, której głównym przesłaniem było reklamowanie działalności NORML (National Organisation to Reform Marijuana Laws) i która była sponsorowana przez tę organizację. Znalazł się tam m.in. utwór „I Wanna Get High” nagrany podczas festiwalu w Lollapalooza.
Artur Szklarczyk
