To niespełna siedemdziesiąt minut muzyki, którą nie sposób sprowadzić do jednego mianownika. Sokół i Marysia mieli rację – ten materiał bez wątpienia zaskoczy sporą część odbiorców – czytamy w opublikowanej na naszych łamach recenzji „Czarnej białej magii” autorstwa Karola Stefańczyka. Dla mnie to najdojrzalsza i najlepsza moja
płyta, jednocześnie trudna i mało przystępna, to już Wam mówiłem i tymi
słowami powiedziałem już wszystko co powinienem był powiedzieć. Teraz trafia do Was i to Wy będziecie o niej mówić, to co myślicie. Chciałbym
podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że ona powstała:
oczywiście przede wszystkim Marysi, nagrywając poprzednią nawet nie
śniliśmy, że da nam taki kredyt zaufania, który teraz możemy obserwować
przy premierze tej płyty. To bardzo cieszy, ale to też wielki ciężar
setek tysięcy oczu, a właściwie uszu skierowanych na to co nagraliśmy – napisał na fanpage`u Sokół.
płyta, jednocześnie trudna i mało przystępna, to już Wam mówiłem i tymi
słowami powiedziałem już wszystko co powinienem był powiedzieć. Teraz trafia do Was i to Wy będziecie o niej mówić, to co myślicie. Chciałbym
podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że ona powstała:
oczywiście przede wszystkim Marysi, nagrywając poprzednią nawet nie
śniliśmy, że da nam taki kredyt zaufania, który teraz możemy obserwować
przy premierze tej płyty. To bardzo cieszy, ale to też wielki ciężar
setek tysięcy oczu, a właściwie uszu skierowanych na to co nagraliśmy – napisał na fanpage`u Sokół.
W związku z premierą płyty przypominamy recenzję (znajdziecie ją tutaj ) oraz trzyczęściową rozmowę Artura Rawicza z Sokołem i Marysią Starostą.
{reklama-hh}
