„Kiedy zorientowałem się, że 17 sierpnia mija 50 lat od czasu wydania Kind of Blue – postanowiłem upamiętnić tę płytę, która jest najpopularniejszą, najbardziej uznaną i najlepiej sprzedającą się płytą w historii jazzu (czterokrotna platyna, 200 tysięcy płyt rocznie).” – mówi Michał Urbaniak. „Gdybym miał jechać na bezludną wyspę, to właśnie tę płytę zabrałbym jako jedyną. Milesa Davisa usłyszałam po raz pierwszy jako 14-latek, wówczas wirtuoz skrzypiec w łódzkiej szkole. W 1959 roku kiedy usłyszałem Kind of Blue, a moja ukochana mama kupiła mi saksofon, zacząłem codziennie z tą płytą grać na saksofonie. Miles stał się dla mnie następcą Winnetou, moim bohaterem. Kiedy Miles Davis zmarł, miałem przygotowanych kilkanaście utworów w swoich aranżacjach, ale jak zobaczyłem, że każdy nagrywa płytę Milesa Davisa, postanowiłem się wycofać z tej niezdrowej konkurencji. Szkice mam do dzisiaj. Niektóre są na najnowszej płycie. W Nowym Jorku mieszkam od 11 września 1973 roku i przez większość kariery artystycznej miałem wyczucie do młodych talentów. Większość moich młodych muzyków, jako dorośli grali z Milesem Davisem lub Weather Report Zawinula. Marcus Miller, Omar Hakim, Bernard Wright, Don Blackman, Anthony Jackson, Kenny Kirkland i inni.”

W hołdzie Milesowi Davisowi i muzykom, którzy z nim grali Michał Urbaniak wraz z wytwórnią Sony Music wydaje 28 września 2009 płytę Miles of Blue. Miles of Blue to również tytuł towarzyszących płycie koncertów – pierwszy w Warszawie pod koniec października.

EP zawiera trzy utwory:

1. All blues (wersja z wokalem Miki Urbaniak)

2. All blues (wersja instrumentalna)

3. Manhattan Man (z Toots Thielemansem)

Lenny White – perkusja, Al MacDowell – gitara basowa, Jon Dryden – instrumenty klawiszowe, Tom Browne – trąbka, Michal Urbaniak – skrzypce, Mika Urbaniak – wokal i rap.

Michał Urbaniak – międzynarodowej sławy skrzypek, saksofonista, kompozytor, aranżer, odkrywca młodych talentów, urodzony w Polsce „obywatel świata”. Od 1973 r. mieszka w Nowym Jorku. Zasłynął w świecie nagrywając płytę „Tutu” z największą legendą jazzu Milesem Davisem. Zapraszał i bywał zapraszany do współpracy przez takie sławy światowego jazzu, jak: Quincy Jones, Billy Cobham, Stephane Grappelli, Joe Zawinul, Herbie Hancock, Wayne Shorter, Kenny Garrett, George Benson , Marcus Miller, Jaco Pastorius, Toots Thielmans, Kenny Kirkland, Larry Coryell, Lenny White, Alphonze Mouzon. Jest kreatorem, liderem, kompozytorem, aranżerem swoich projektów: „Jazz Legends”, „Fusion”, „Urbanator”, „Urbanizer”, „UrbSymphony”. Laureat Grand Prix Festiwalu w Montreaux dla najlepszego solisty. Występował na najważniejszych jazzowych festiwalach na świecie: Newport Jazz Festival, JVC Festiwal, Chicago Jazz Festival, Lugano, Den Haag i inne. Koncertował kilkakrotnie w Carnegie Hall, Avery Fisher Hall oraz w słynnych światowych i nowojorskich klubach jazzowych (Blue Note, Village Vanguard, Sweet Basil, i in.). Wielokrotnie nagradzany, zwyciężał w plebiscytach zagranicznych, a jego nazwisko znalazło się w prestiżowym „Down Beat`(1992 r.) wśród największych sław jazzu na pierwszym miejscu aż w pięciu kategoriach. Od wielu lat związany z filmem i teatrem. Jest autorem muzyki do takich filmów jak: „Astonished”, „As the Band Played On”, „Dreambird” (w USA) oraz „Pożegnanie Jesieni” M.Trelińskiego, „Spona” W.Szarka, „Dług” i „Wielkie rzeczy” K.Krauze (Polska). Otrzymał główne nagrody na Festiwalu Filmowym w Gdyni za muzykę do filmów „Dług”, „Pożegnanie Jesieni” i „Eden”. Nagrał na całym świecie ponad 60 autorskich płyt.