W sobotę 19 września 1992 roku, po dziewięciu miesiącach przygotowań, klub SPACE FILTER, nazwany później zgodnie z nazwą obiegową FILTRAMI, został oficjalnie i z pompą otwarty na ul. Krzywickiego obok filtrów na Ochocie. Tu narodził się polski clubbing , tu zagrali pierwsze imprezy najlepsi polscy didżeje, tu koncertowało kilkanaście kultowych zespołów undergroundowych, tu odbywały się niezwykłe happeningi Drastic Dracula Movement. Ostatnia impreza, tzw. pogrzeb, miała miejsce 23 kwietnia 1994 roku. Mija 20 lat od narodzin klubu…

Wtedy, 19 września 1992 roku na ulicy Krzywickiego 34, stanął wielki balon przy wejściu, zobaczyliśmy inscenizacje teatralne w wykonaniu aktorów w kostiumach i z rekwizytami, przyjechali Harleyowcy, odpalone zostały efekty pirotechniczne, grała wspaniała muzyka. Na otwarcie przybyło ok. 1500 gości, w tym przedstawiciele wielu mediów.

Przez blisko dwa lata Filtry były rodzynkiem na polskiej mapie tworzącego się na początku lat 90-tych clubbingu. Na weekendowe kultowe imprezy zjeżdżali się balangowicze z całej Warszawy, ale także Trójmiasta, Krakowa, Poznania, Wrocławia, czy Łodzi. Aby poczuć świeży powiew nowych dźwięków i doświadczyć kosmicznej oprawy współtworzonej przez grupę wówczas 20-letnich performerów, zapaleńców i przyjaciół pod wodzą Michała „Siekiera” Strykiera. W tamtych latach będący fenomenem klub wzbudzał wiele emocji, intrygując nawet zachodnie media, które z niedowierzaniem oglądały naszą krajową kulturalną odwilż w erze nadciągającej elektroniki i techno. Mało kto pamięta, że niezależnie od undergroundowego charakteru miejsca, honorowe karty członkowskie do Space Filter otrzymali m.in. Ś.P. Jacek Kuroń i ówczesny premier Jan Krzysztof Bielecki. Wiele innych ważnych miejsc w Warszawie, które powstały kilka lat później (jak chociażby Blue Velvet, czy Piekarnia) otwarcie inspirowało się działalnością Filtrów. Blisko setka osób pomagała Michałowi Strykierowi tworzyć historię polskiego clubbingu. Większość całkowicie bezinteresownie, takie to były czasy.

Oprócz dj`ów rezydentów, w klubie występowali tez m.in. Voo Voo, Martyna Jakubowicz, Apteka, Max i Kelner, Cytadela, Woobie Doobie, Emmanuelle, Paraphrenia, Kuba Sienkiewicz & Elektryczne Gitary, Incrowd i inne. Zespoły takie jak Wilki, Hey, Human czy Zgoda – zrealizowały w Filtrach klipy do swoich utworów. Oprawę wizualną zapewniały happeningi i performace grupy Drastic Drakula Movement, w której skład wchodzili m.in. Xawery „Żurek” Żuławski, Michał „Szałaj” Szałajski, Mateusz „Szaszłyk” Szlachtycz, Michał Englert i wielu innych. To w Filtrach zaczęły się przygody wielu znanych później Dj-ów, takich jak Maceo Wyro, Bogusz Jr, Makak, Sesiz, Perez, Extase, Dreddy, Adrian Bell, Christian M, Wojtek Szymocha, czy Ewa Toczek „.

Stałymi bywalcami tego miejsca była znacząca część najmłodszej elity Warszawy. Kiedy dzisiaj pyta się o klub wielu reprezentujących średnie pokolenie 40-latków dziennikarzy, muzyków, twórców, aktorów, kreatorów reklam, a nawet biznesmenów i polityków – wielu z nich potwierdza, że w Filtrach bywała często. Bo tam się po prostu chodziło. Był to pierwszy po 1989 roku, funkcjonujący w nocy, undergroundowy klub z prawdziwego zdarzenia. Pierwszy klub pierwszego pokolenia wolnej Polski. Eklektyczny i otwarty.

Biuro promocji klubu pod wodzą Staszka Trzcińskiego wprowadziło sprawnie działający system kart klubowych, a także dwoiło się i troiło, żeby publikowane były w mediach liczne reportaże i relacje z koncertów, czy happeningów. A także aby okoliczni mieszkańcy zrozumieli sens działalności tego typu inicjatywy młodych. Filtry wspierali i otoczyli opieką od samego początku jego patroni – Teleexpress, Życie Warszawy i Radio Kolor. Pomagały media, ale i pomagali przyjaciele klubu podpisujący liczne petycje „w obronie”, m.in. Kora Jackowska i Ś.P. Grzegorz Ciechowski. „Ostatni lot” odbył się ostatecznie w klubie 23 kwietnia 1994 roku. Każdy z gości mógł wtedy własnoręcznie zdewastować wybrany przez siebie element klubu za pomocą wręczanych młotków i innych ciężkich przedmiotów. Filtry odeszły, by powrócić na chwilę po 20 latach.

W piątek 21 września w warszawskim CDQ odbędą się huczne obchody XX-lecia FILTRÓW. „Mordo Ty Moja” – bo będziemy oglądali z wielkim zainteresowaniem swoje „starsze o 20 lat twarze”. Będzie to impreza artystyczna, ale także spotkanie po latach przyjaciół klubu. Obejrzymy filmy, zobaczymy zdjęcia i posłuchamy muzyki z tamtych lat.

Program muzyczny wieczoru stawia na hity grane w SPACE FILTER na początku lat 90-tych. Gośćmi specjalnymi będą MAX GOLDROCKER (Robert „Max” Brylewski) i KELNER (Paweł „Kelner” Rozwadowski) z projektem, który swoją premierę miał w Filtrach, czyli MAX I KELNER -TECHNO TERROR MEGA YOGA. Usłyszymy też dźwięki ACID JAZZ, FUNK, HIP HOP, ACID HOUSE, ROOTS REGGAE, DANCE HALL, HARD CORE, JUNGLE, DUB, czy TECHNO w wykonaniu dj`ów związanych z legendą Filtrów.

KLUB CDQ (Centralny Dom Qltury) istnieje od 2000 roku i jest dobrze znany ceniącym sobie tematyczne i solidnie zorganizowane spotkania klubowej sceny w Polsce. Znany animator kultury alternatywnej Jarek Guła i wszyscy założyciele CDQ wywodzą się z grupy artystycznej ruchu PRAFFDATA. Klub CDQ posiada dwa piętra, duży zadaszony ogródek, trzy bary, 160 miejsc siedzących, doskonały sprzęt nagłośnieniowy (spokojnie 20000 Watt) i oświetleniowy.

Wszyscy inicjatorzy imprezy urodzinowej „po 20 latach”, czyli ekipa przyjaciół klubu na czele z szefem Filtrów Michałem Strykierem, poruszeni są trudną sytuacją i piętrzeniem przeszkód przed wieloma wartościowymi miejscami operującymi dzisiaj w Warszawie. Łatwo zrozumieć kłopoty i brak parasola ochronnego nad raczkującym rynkiem klubowym na początku zmian systemowych w Polsce. Ciężko jednak pojąć jak to możliwe, aby po 20 latach polityka kulturalna stolicy Polski nadal nie uwzględniała szacunku i wspierania oddolnych inicjatyw twórców tak potrzebnych w mieście miejsc jak Chłodna 25, Warszawa – Powiśle, Fabryka Trzciny, Między Nami, czy Nowy Wspaniały Świat. Większość z nich to wizytówki Warszawy w oczach turystów ze świata i osobliwe centra artystyczne – domy kultury XXI wieku. Wstyd, że po dwóch dekadach, a także po wejściu Polski do Unii Europejskiej, władze Warszawy wciąż niczego nie zrozumiały. Budzić to musi zdumienie i protest. Polityka funkcjonowania większości innych dużych miast na całym świecie, ale także i w Polsce (Kraków, Wrocław, czy Sopot) pokazuje jak to się robi. Miejsca takie to kuźnia młodych talentów, twórców, ludzi otwartych i wolnych. Nowoczesnych obywateli zmieniających oblicze naszego kraju. Nie pozostawiajmy tych młodych ludzi na pastwę Straży Miejskiej i komitetów blokowych decydujących o koncesji na alkohol. Nie uzależniajmy także działań artystycznych wyłącznie od pieniędzy sponsorów, czy od ilości komercyjnych eventów. Pieniądze w samorządach to nasze podatki. Warszawa to także nasze miasto.