Realizacje telewizyjne oper powstały podczas festiwalu operowego w Salzburgu w 2006, gdzie w ciągu 6 tygodni, wystawiono wszystkie sceniczne dzieła Wolfganga Amadeusza Mozarta. Salzburski projekt „Mozart22” był unikalny ze względu na swój rozmach oraz ilość nagrań zrealizowanych w tak krótkim czasie. W szczytowej fazie projektu pracowało przy nim 160 osób. Niektóre spektakle zostały zrealizowane przy użyciu aż 12 kamer, a siedem salzburskich scen połączonych było przez 50 000 metrów kabli. W przedsięwzięciu udział wzięli wybitni śpiewacy, dyrygenci, reżyserzy operowi oraz zespoły muzyczne i teatralne, między innymi: Piotr Beczała (w roli Don Ottavia w „Don Giovannim”), René Pape („Czarodziejski Flet”), Anna Netrebko („Wesele Figara”), Elina Garanca („La Clemenza di tito”), Marc Minkowski („Mitrydates król Pontu”), Nikolaus Harnoncourt („Wesele Figara”), Riccardo Muti („Czarodziejski Flet”). Wolfgang Amadeusz Mozart szczególnie upodobał sobie operę. W ciągu 24 lat skomponował ich 22, z czego trzy uważa się za niedokończone. Swoje pierwsze dzieła zbliżone do gatunku opery skomponował w wieku zaledwie 11 lat, a tworząc wykorzystywał różne gatunki opery: od włoskich: opera seria i opera buffa, po niemiecki singspiel.
Pierwszy odcinek cyklu to krótkie dzieło: „O powinności pierwszego przykazania”, które z dziecinną prostotą wyjaśnia zasady chrześcijaństwa. Pod koniec cyklu wyemitujemy między innymi „Don Giovanniego” (reż Martin Kusej) – arcydzieło, w którym Mozart połączył gatunki seria i buffo, czy „Czarodziejski flet” (reż. Pierre Audi) – singspiel owiany legendą, wg której Mozart zdradził w nim wiele masońskich tajemnic. Wraz z oglądaniem kolejnych odcinków cyklu, po raz pierwszy w historii polskiej telewizji, widz będzie mógł dokładnie śledzić jak rozwijał się geniusz muzyczny kompozytora oraz jakie tematy inspirowały go w ciągu krótkiego, bo zaledwie 35 letniego życia.
