Album „The Golden Casket” jest już dostępny we wszystkich serwisach streamingowych. Premierę zapowiadał utwór „We Are Between” z towarzyszącym mu klipem.
Frontman Modest Mouse i filozof indie rocka, Isaac Brock, od ćwierć wieku poszukuje równowagi we wszechświecie. Wczesne utwory zespołu są świadectwem obserwacji zmian w krajobrazie z okien turystycznej furgonetki. „The Golden Casket”, siódmy już album studyjny, bada degradację krajobrazu Ameryki przez ekran smartfona. Na płycie znaleźć możemy wszelkiego rodzaju odniesienia do urządzeń mobilnych, hashtagów, komputerów, sms-ów czy kultury randkowania online. Nie jest to jednak typowy manifest potępiający uzależnienie od iPhone’ów, przeciążenie dezinformacją i sposób, w jaki media społecznościowe niszczą dyskurs polityczny. Tematyka albumu skupia się raczej na niewidzialnej technologii: sygnałach komórkowych, częstotliwościach radiowych oraz falach WiFi, które prawdopodobnie przechodzą przez Twoje ciało, gdy to czytasz. „Wszystko emituje częstotliwość” – zauważa Isaac. „Wszystko wibruje, nieważne, czy o tym wiesz, czy nie. Pływamy w jakimś szalonym gównie; nie widać go, ale jest prawdziwe. Myślę, że każdy umysł jest teraz trochę pomieszany. Czuję to każdego pieprzonego dnia”.
To właśnie to uczucie znajduje swoją manifestację w oszałamiającym utworze „Transmitting Receiving”. Isaac przegląda niekończącą się listę produktów konsumenckich, zwierząt i zjawisk geograficznych, niczym licytator transmitowany przez rozstrojone radio, zanim ścieżka wokalna przebije się z wersem „nic na tym świecie nie zdoła mnie przerazić”. Wiele z piosenek można postrzegać jako próby wyciągnięcia pokoju z paranoi. Słychać to w momencie, gdy apokaliptyczny blues „Wooden Soldiers” rozpływa się w błogiej mantrze (zainspirowanej ceremonią palenia halucynogennej kory afrykańskiego drzewa), a także w rozpierającej serce kołysance „Lace Your Shoes”. „Kiedy zaczęliśmy pracę nad tą płytą, tak naprawdę nie wiedziałem, jak śpiewać o czymkolwiek poza moimi dziećmi” – przyznaje Isaac. – „Wtedy pomyślałem, że muszę po prostu napisać pieprzoną piosenkę o tym, co jest dla mnie najważniejsze. To dziwne zadanie, ponieważ sentymentalne bzdury nie są czymś, z czym czuję się komfortowo”. „Lace Your Shoes” w rękach Isaaca jest nie tylko odą do jego pociech, ale i ochronnym uściskiem przed okrucieństwem tego świata.
„The Golden Casket” szuka światła nawet w najbardziej agresywnym wydaniu, czego doskonałym przykładem są „Never Fuck a Spider on the Fly” czy nawet „Japanese Tree”. Jak mówi wokalista, „ta piosenka była pisana przez długi czas, więc jeśli kogokolwiek w niej atakuję, adresatem mogą być różni ludzie, różne organizacje i sytuacje. Dotyczy to wielu utworów – kiedy zmieniasz perspektywę, to wciąż ta sama piosenka, ale z innym bohaterem. (Czasami jednak piosenka o twoim koledze, któremu odbija na kwasie, jest tak naprawdę tylko piosenką o twoim koledze, któremu odbija na kwasie, jak w otwierającej płytę «Fuck Your Acid Trip»).”
Niezależnie od tego, czy Isaac śpiewa o falach elektromagnetycznych, czy spacerze z dziećmi, „The Golden Casket” jest błaganiem o harmonię między naturą a technologią, między postępem a instynktem samozachowawczym, między nadzieją a zdrowym sceptycyzmem, w świecie, który stracił wszelki sens. Chociaż Modest Mouse opłakuje nowoczesny styl życia, na płycie nie brakuje promyków nadziei. W połączonych hymnach albumu – singlu „We Are Between” i jego kontynuacji „We’re Lucky” – Isaac podkreśla swoją skromną pozycję na planecie unoszącej się między morzami a gwiazdami i wyraża wdzięczność za dar istnienia, jednocześnie starając się prześcignąć swoje obawy. „Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że możemy tu być”, mówi Isaac. „Cokolwiek to jest i kimkolwiek jesteśmy, to piękne, że mamy tę możliwość”.
